کیستی که من اینگونه به اعتماد نام خود را با تو می گویم،کلید قلبم را در دستانت می گذارم،نان شادی ام را با تو قسمت می کنم،به کنارت می نشینم و سربر شانهی تو اینچنین آرام به خواب می روم؟...
به گلباغ شعر خوش آمدید،قدم به دیده منت...اینجا را ساختم تا لذت خود از خواندن اشعار و مطالب زیبا را با شما دوستان به اشتراک بگذارم، هرچه دوست دارید از این وبلاگ به یادگار بردارید، این بزرگواری شماست که این برداشت با ذکر منبع باشد، نظرات دوستان راهنما و راهگشای من در این مسیر خواهد بود.
ادامه...
تو گفتی که پرنده‌ها را دوست داری
اما آنها را داخل قفس نگه داشتی
تو گفتی که ماهی‌ها را دوست داری
اما تو آنها را سرخ کردی
تو گفتی که گل‌ها را دوست داری
و تو آنها را چیدی
پس هنگامی که گفتی مرا دوست داری
من شروع کردم به ترسیدن .
"ژاک پرِه وِر"
ما
یک نفر بودیم !
و آن یک نفر
تو بودی !
از ما یک نفر
یکی عاشق تر بود ؛
و آن یک نفر ...
تو
نبودی !
"کامران رسول زاده"
اما
با این همه
تقصیر من نبود
که با این همه...
با این همه امید قبولی
در امتحان سادهْ تو رد شدم
اصلاً نه تو ، نه من!
تقصیر هیچ کس نیست
از خوبی تو بود
که من
بد شدم!
"قیصر امین پور"
و
شبیه دیگران نیستی !
دیگران حرف میزنند ،
راه میروند ،
نفس میکشند ...
تو
نه حرف میزنی
نه راه میروی
و نه ...
میگذاری نفس بکشم
"کامران رسول زاده"
در کنار تواَم! دوست من
احساسم را با تو در میان می‌گذارم
اندیشه‌هایم را با تو قسمت می‌کنم
راهی مشترک پیش‌ِ پایت می‌گذارم
اما ازآن‌ِ تو نیستم
با مسئولیت خود زند‌گی می‌کنم
مرا به ماندن مجبور نکن! دوست من
احساسم را به کفه‌ی قضاوت نگذار
نه اندیشه‌یی برایم معین کن
و نه راهی برای درنوشتن
به تصاحبم نکوش‌ُ
تعهداتم را نادیده مگیر
اگر از آزادی محرومم کنی
دوست من
تو را از بودنم محروم خواهم کرد.
مارگوت بیکل ترجمه: یغما گلرویی
نامه های من به تو
برتر از خود مایند!
چرا که نور
برتر از فانوس است
شعر
برتر از کتاب
و بوسه برتر از لب هاست
برتر از خود مایند
این نامه ها
اسنادی هستند که دیگران
زیبایی تو و عشق مرا
در آنها خواهند یافت!
"نزار قبانی "
وقتی تو می خوانی مرا
وقتی تو آوازم می کنی
صدایت
لایه ای از دانه روز برمی دارد
و پرندگان زمستانی
هم آوایت می شوند
گوش دریا
پر است از زنگ و زنجیر و زنجره
از موج و اوج و حضیض
و من
پرم از تو
وقتی تو آوازم می کنی
"پابلو نرودا"
عشق درون دیگران نیست
بلکه درون خود ماست
ما آن احساس را بیدار می‌کنیم
ولی برای این‌که بیدار شود
به دیگران نیاز داریم
دنیا تنها زمانی برای ما معنا دارد که
بتوانیم کسی را برای شرکت دادن در هیجاناتمان بیابیم
"پائولو کوئلیو "
با من بیا
مگو کجا
تنها
بامن بیا
با من بیا تا درد ، تا زخم
با من بیا تا نشانت دهم
عشقم را آغاز از کجاست
با من بیا
با من بیا تا خونی از لبم چکید
تا خونی که از سکوتم
تا مرگ
با من بیا تا دوباره به نوشداروی تو
روئینه
جانی تازه بگیرم
تا شرابی باشی
که عشقی را سیراب می کند
با من بیا تا طعم آتش را دوباره احساس کنم
آتشی از خون و میخک
آتشی از عشق و شراب
"پابلو نرودا"
التماست نمی کنم
هرگز گمان نکن که این واژه را
در وادی آوازهای من خواهی شنید
تنها می نویسم بیا
بیا و لحظه یی کنار فانوس نفس های من آرام بگیر
نگاه کن
ساعت از سکوت ترانه هم گذشته است
اگرنگاه گمانم به راه آمدنت نبود
ساعتی پیش
این انتظار شبانه را به خلوت ناب خواب های تو می سپردم
حال هم
به چراغ همین کوچه ی کوتاه مان قسم
بارش قطره یی از ابر بارانی نگاهم کافی ست
تا از تنگه ی تولد ترانه طلوع کنی
اما
تو را به جان نفس های نرم کبوتران هره نشین
بیا و امشب را
بی واسطه ی سکسکه های گریه کنارم باش
مگر چه می شود
یکبار بی پوشش پرده ی باران تماشایت کنم ؟
ها ؟
چه می شود ؟
"یغما گلرویی"