گلباغ شعر
روح "پدرم" شاد که فرمود به استاد ..... پسرم را "عشق" بیاموز و دگر هیچ.
گلباغ شعر
روح "پدرم" شاد که فرمود به استاد ..... پسرم را "عشق" بیاموز و دگر هیچ.درباره من
کیستی که من اینگونه به اعتماد نام خود را با تو می گویم،کلید قلبم را در دستانت می گذارم،نان شادی ام را با تو قسمت می کنم،به کنارت می نشینم و سربر شانهی تو اینچنین آرام به خواب می روم؟...
به گلباغ شعر خوش آمدید،قدم به دیده منت...اینجا را ساختم تا لذت خود از خواندن اشعار و مطالب زیبا را با شما دوستان به اشتراک بگذارم، هرچه دوست دارید از این وبلاگ به یادگار بردارید، این بزرگواری شماست که این برداشت با ذکر منبع باشد، نظرات دوستان راهنما و راهگشای من در این مسیر خواهد بود.
ادامه...
خاطراتت از تو مردترن
خاطراتت از تو مردترن !
هر از گاهی در خواب و بیداری
میگیرند سراغی از اسیر خود
ومیهمانم میکنند
با نان و آبی از خون دل
حاشا به غیرتشان !
حاشا...
که از تو مردترن!!!
"محسن کاجاوی"
تو حسابدار...
تو حسابدار،سرت تو حساب و کتاب
منم ساده مثل چهار عمل اصلی
ساده بودم که زود حل شدم
بیچاره مسئله بعدی!!!!!
"محسن کاجاوی"
بی شباهت به آدم...
بدون اینکه بدانی به یک نقطه خیره میشوی
خوردن غذا که دیگر هیچ
بی زمان بی مفهوم بدون هیچ طعمی
مثل خودت سردو بی مزه
لباسهایت هرروز گشاد تر از دیروز
مو هات ژولیده که با هیچ شانه ای براست نمی آیند
صورتت به یکباره ره صد ساله میرود
مخت هنگ کرده با تعدادی آی سی ها سوخته
هیچ چیز در ذهنت جای نمی گیرد
شبها خاطراتت را مرور میکنی تا خوابت ببرد
تنهایی از تو موجودی میسازد بی شباهت به آدم...
(محسن کاجاوی)
هرگز از هیچ نهراسیده ام
میدانی هرگز از هیچ نهراسیده ام
ثابت واستوار
حتی مرگ را به سخره گرفته ام
نمی دانی؟
میدانم که میدانی
اما آنچه نمیدانی این است
که آغوشت به من
آرامشی میدهد
که دلهره وترس را
برایم دل انگیز میکند...
"محسن کاجاوی"
برای سلامتی تو
دلم جز به لبخندت
قلبم جز به برق نگاهت
رضا ندارد ...
آه ای خاطرات شبهای تنهایی من
در ذهنم جز آرامشت نمی گنجد
هر سحر دعاهایم
برای سلامتی توست .
"محسن کاجاوی"
'
با نقطه چین ها خودمو آروم میکنم
گاهی اوقات میشه از روی دلتنگی میخوام باهات صحبت کنم یا برات
بنویسم اما یه چیزی یا یه حس خاصی مانع ام میشه.
شاید هنوز با هم راحت نیستیم.
هنوز به یه درک متقابل نرسیدیم.
شاید هنوز تو دنیای بچگی هامون سیر میکنیم نمیدونم.
فقط میدونم اینجور مواقع حرفا مو تو نقطه چین میگم مثل الان که
میخوام بهت بگم.......................................................................
.......................................................................خوب حالیت شد؟
میدونم که نه.
فقط با نقطه چین ها خودمو آروم میکنم............................ همین.
(محسن کاجاوی)
استاد عشق!!!
تقدیم به استاد!!!
اجازه استاد! میخوام درس پس بدم: تا اینجا از شما یاد گرفتم که باید به دوستم بی احترامی کنم جواب"اس"اونوهروقت دوست داشتم بدم.هر وقت خودم دوست داشتم بهش زنگ بزنم وهر وقت دوست داشتم به زنگش جواب بدم.یاد گرفتم به او بی اعتنایی کنم اما هر وقت احساس نیاز کردم با او با مهربانی صحبت کنم اونو"استاد" خطاب کنم وبهش بگم که چقدر"مهربان وآقاست".وبقول خودتون هندوانه زیر بغلش بزارم.خیلی از خودم راضی باشم! وفکرکنم چقدر من مهمم!که دوستم همیشه از خود گذشتگی نشون میده و اینارو اصلا به روم نمیاره...وفقط خودمو ومشکلات خودموببینم .اما استاد! من این درسو اصلا دوست ندارم میدونم مشروط میشم اما عیبی نداره من این درسوحذفش میکنم من نمی تونم دو رو باشم با روحیات من سازگار نیست. دارم خفه میشم اینجا خیلی تاریک و سیاهه من بدنبال نوراومدم بدنبال عشق اومدم اما هرچه جلو میرم این سراب ازم دورتر میشه. با اجازه تون من ازاین کلاس بیرون میرم . من میرم خداحافظ...
یاد مرحوم شاملو بخیرکه گفتند: "جماعت من دیگه حوصله ندارم... به خوب امید و از بد گله ندارم"
(محسن کاجاوی)