معجزه عشق

خورشید من وقتی غروب میکند
از پنجره دلگشا تو طلوع می کند
تو یک قهوه می خوری
و بمن گرم فکر میکنی
من اینجا کنار همین شب
کنار همین تخت چوبی
ترا شکل جنگل
با شعر نقاشی می کشم
این فاصله نزدیک نیست
این فاصله ها نزدیک نیست
اما من به معجزه عشقم ایمان دارم
و میدانم ترا
روزی از همین راه دور
دیوانه مهربانی هایم خواهم کرد !
   

    "نسرین بهجتی"