گلباغ شعر

گلباغ شعر

روح "پدرم" شاد که فرمود به استاد ..... پسرم را "عشق" بیاموز و دگر هیچ.
گلباغ شعر

گلباغ شعر

روح "پدرم" شاد که فرمود به استاد ..... پسرم را "عشق" بیاموز و دگر هیچ.

تمثیل تو

 

  دنبال وجهی می گردم  

  که تمثیل تو باشد
  زلالی چشم هات
  بی پایانی آسمان
  مهربانی دست هات

  نوازش گندمزار
  و همین چیزهای بی پایان.
  نمی دانستم دلتنگی‌ات
  قلبم را مچاله می کند
  نمی دانستم وگرنه
  از راه دیگری
  جلو راهت سبز می شدم
  تمهیدی، تولد دوباره ای، فکری
  تا دوباره
  در شمایلی دیگر
  عاشقت شوم.
  گفته بودم دوستت دارم؟
                         

                            "عباس معروفی" 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد