پیله‌ای از شعر می‌بافم

برای مجله شعر نمی‌نویسم
در شبِ شعرها شرکت نمی‌کنم،
به نگاهِ منتقدها اهمیت نمی‌دهم

پیله‌ای از شعر می‌بافم به دورِ خود
بی‌آرزوی پروانه شدن
و در سلول خود ساخته می‌میرم
به آن امید ‌که ابریشمش
شالی شود

بر شانه‌های تو!

          “یغما گلرویی”