گلباغ شعر

روح "پدرم" شاد که فرمود به استاد ..... پسرم را "عشق" بیاموز و دگر هیچ.

گلباغ شعر

روح "پدرم" شاد که فرمود به استاد ..... پسرم را "عشق" بیاموز و دگر هیچ.

ما چون بارانی هستیم

تنهایی در اتوبوس چهل و چهار نفر است
تنهایی در قطار
هزار نفر. 

به تو فکر می‌کنم
در چشم‌های بسته آفتاب بیشتری هست
 

به تو فکر می‌کنم
و هر روز
به تعداد تمام دندان‌هایم سیگار می‌کشم. 

ما چون بارانی هستیم
که همدیگر را خیس می‌کنیم.

 

   "غلامرضا بروسان"

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد